#حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی

مدافعان حقوق بشری که برای حقوق اقتصادی اجتماعی و فرهنگی می‌جنگند در حقیقت  با منافع اقتصادی صاحبان قدرت مقابله می‌کنند درنتیجه غالباً  توسط عاملان دولتی و غیردولتی، مانند شرکت‌ها مورد هدف قرار می‌گیرند؛ به‌عنوان‌مثال، این مدافعان  برای دفاع از حق زمین جوامعی که به‌زور  و به هدف معدن‌سازی و پروژه‌های توسعه‌ای از محل زندگی خود اخراج شده‌اند تلاش می‌کنند.

کنوانسیون بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی فرهنگی توسط مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه 2200A (XXI) در ۲۵ آذر ۱۳۴۵ پذیرفته شد و از ۱۶ دی ۱۳۵۶ اجرائی شد.

گرچه حقوق اقتصادی، اجتماعی فرهنگی ممکن است از کشوری به کشور دیگر و در ساختارهای مختلف متغیر باشد، بعضی از این حقوق اساسی شامل موارد زیر می‌شود:

• حقوق کارگران، شامل آزادی از کار اجباری، حق انتخاب یا رد کردن آزادانه کار، حقوق منصفانه و پرداخت برابر برای کار برابر، حق استراحت و محدودیت منطقی ساعات کار، حق شرایط کاری سالم و ایمن، حق ایجاد اتحادیه و حق اعتصاب.
• حق امنیت اجتماعی و حمایت اجتماعی شامل عدم محرومیت از پوشش تأمین اجتماعی به دلایل خودسرانه و غیرمنطقی، و حق بهره‌وری از حمایت برابر در شرایط بیکاری، بیماری، کهن‌سالی یا نبود توانائی امرارمعاش در شرایطی که از عهده شخص خارج است. 
• حمایت و کمک مربوط به تشکیل خانواده  شامل حق ازدواج با رضایت و آگاهانه، حفاظت از حق مادری و پدری، و حفاظت از کودکان در برابر بهره‌کشی اقتصادی اجتماعی.

• حق داشتن استاندارد کافی زندگی، شامل حق غذا و گرسنه نماندن، حق مسکن مناسب، حق آب و پوشاک.

• حق سلامتی شامل حق دسترسی به مراکز، محصولات و خدمات سلامتی درمانی، حق شرایط محیطی و کاری بهداشتی، و محافظت علیه بیماری‌های واگیردار، حقوق مربوط به رابطه جنسی و سلامتی تولیدمثل. 

• حق آموزش‌وپرورش، شامل حق دسترسی به آموزش مقدماتی مجانی و اجباری و دسترسی به تحصیلات متوسطه و عالی که در طی زمان رایگان شوند، و آزادی والدین برای انتخاب مدرسه برای فرزندانشان.

• حقوق فرهنگی