#آزادی مذهب

مدافعان حقوق بشری که برای حفاظت از آزادی مذهب و حقوق مرتبط با عبادت و عقیده  فعالیت می‌کنند غالباً مشکلات اقلیت‌ها و حقوق مردم بومی را نیز مورد خطاب قرار می‌دهند.

در بسیاری کشورها، خود مدافعان حقوق بشر نیز به علت مبارزه با قوانین توهین به مقدسات مورداستفاده  علیه افراد سکولار یا اقلیت‌های مذهبی مورد هدف قرار می‌گیرند. 

ماده ۱۸ کنوانسیون بین‌المللی حقوق سیاسی و مدنی که در ۳ فروردین ۱۳۵۵ اجرائی شد تصریح می‌کند:

۱. همه حق آزادی اندیشه، وجدان و مذهب خواهند داشت. این حق شامل آزادی انتخاب یک مذهب و مرام و آزادی آشکار کردن مذهب و یا عقیده خود در پرستش، اجرا و آموزش آنچه به‌صورت فردی یا جمعی با دیگران و در فضای عمومی و خصوصی خواهد شد.

۲. به هیچ‌کس اجباری که موجب اخلال آزادی شخص برای داشتن یا پذیرفتن مذهب یا عقیده‌ای شود عمل نخواهد شد. 

۳. آزادی آشکار کردن مذهب یا عقیده ممکن است تنها تحت قوانین لازم برای حفظ امنیت عمومی، نظم، سلامتی، یا اخلاق یا حقوق و آزادی‌های اساسی دیگران محدود شود.

۴. کشورهای طرف این کنوانسیون متعهد می‌شوند که آزادی والدین و یا برحسب مورد سرپرستان قانونی کودکان را در تأمین آموزش مذهبی و اخلاقی کودکان مطابق معتقدات خودشان محترم بشمارند.