#افغانستان

ادامه نبود  امنیت و ثبات در کشور بر توانائی مدافعان حقوق بشر در انجام فعالیت‌هایشان تأثیر منفی دارد. آنها تهدید و ارعاب می‌شوند و مورد نظارت و  بازداشت خودسرانه قرار می‌گیرند و ناپدید شده یا خارج از روند قضایی کشته می‌شوند. عاملان، هم دولتی و هم غیردولتی، شامل جنگ‌سالاران، اعضای طالبان، مأموران حکومتی، و گروه‌های اجتماعی محافظه‌کار می‌شوند. مدافعان حقوق بشر که درزمینهٔ حقوق زنان و عدالت در گذار همچنین روزنامه‌نگاران مستقل با خطرات خاص روبه‌رو هستند امدادگران بین‌المللی نیز با تهدید و خطر روبه‌رو هستند.

فعالیت‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان (AIHRC) به دلیل بیرون کشیدن شدید نیروها و کمک‌های بین‌المللی از کشور در سال ۲۰۱۴، شدیداً تحت تأثیر کمبود منابع مورد نیاز  قرار گرفت. ضمن آنکه دولت سعی می‌کند که کنترل  بر رسانه را افزایش دهد؛ سالانه ده‌ها پرونده آزار، تهدید و حمله فیزیکی به روزنامه‌نگاران ثبت می‌شود. 

باوجود به‌کارگیری قانون تاریخی منع خشونت علیه زنان، خشونت علیه زنان همچنان یک پدیده بومی همه‌گیر است. این قانون همچنان مورداستفاده قرار نمی‌گیرد مخصوصاً در مناطق روستایی. کمیساری عالی قبلی حقوق بشر سازمان ملل، خانم، ناوی پیلای، و گزارشگر ویژه در وضعیت مدافعان حقوق  بشر هر دو نگرانی عمیق خود را در مورد  امنیت زنان مدافع حقوق بشر ابراز کرده‌اند. در سال ۲۰۱۳، گزارشگر ویژه خشونت علیه زنان گزارش داد که «در افغانستان، مدافعان حقوق زنان مورد تهدید و ارعاب متناوب قرار می‌گیرند و شخصیت‌های زن برجسته، عمدتاً فعالان سیاسی،  ترور شده‌اند و قاتلان آنها هیچ‌وقت مجازات نشده‌اند.»