Back to top

#حقوق بومیان

#حقوق بومیان

حقوق بومیان حقوقی هستند که شرایط خاص مردم بومی را در نظر گرفته و به رسمیت می‌شناسند. این حقوق نه تنها اساسی‌ترین حقوق انسانی یعنی حق  تمامیت و بقای جسمی، بلکه حفظ زمین، زبان، مذهب و دیگر عناصر میراث فرهنگی که بخشی از هستی این مردم است را  نیز در بر می‌گیرند. این حق می‌تواند شامل ابراز  حمایت از سازمان‌های اجتماعی شود، بخشی از قوانین ملی مربوط به رابطه  یک حکومت و حق تعیین سرنوشت بومیانی که درون مرزهای آن کشور  زندگی می‌کنند را شکل دهد،  یا در قوانین بین‌المللی و توسط فعالیت‌های دولت‌ها و گروه‌هایی با منافع شخصی،  به‌عنوان وسیله‌ای علیه نقض حقوق بشر به‌کار گرفته شود.

در ۲۲ شهریور ۱۳۸۶، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ۲۹۶/۶۱ اعلامیه حقوق بومیان را پذیرفت.

این اعلامیه ترسیم‌کننده یک چهارچوب جهانی از حداقل استاندراد بقا، کرامت، رفاه و حقوق بومیان جهان است. این اعلامیه به حقوق فردی و جمعی، حقوق فرهنگی و هویتی، حق آموزش، سلامت، اشتغال، زبان، و دیگر حقوق می‌پردازد. تبعیض علیه بومیان را غیرقانونی اعلام کرده و از مشارکت کامل و مؤثر آنها در مسائل مربوط به خودشان حمایت می‌کند. همچنین تضمین می‌کند که بومیان حق‌دارند متمایز باقی‌مانده و اولویت‌های خود را در توسعه اقتصادی اجتماعی فرهنگی داشته باشند. این اعلامیه مشوق روابطی هماهنگ و مشترک بین کشورها و بومیان است. 

reflections_felix_diaz_qom_indigenous_leader

تاملات: فلیکس دیاز، رهبر بومیان Qom