#حق تعیین سرنوشت
#حق تعیین سرنوشت
حق تعیین سرنوشت ترسیمکننده حق قانونی مردم برای تصمیمگیری در مورد سرنوشت خود در نظم بینالمللی است. تعیین سرنوشت یک اصل اساسی قوانین بینالمللی است که ریشه در قوانین بینالمللی عرفی دارد اما بهعنوان یک اصل عمومی قانونی نیز به رسمیت شناختهشده و در تعدادی معاهدات بینالمللی نیز مندرج شده است. به عنوان مثال، تعیین سرنوشت در منشور سازمان ملل متحد و در عهدنامه بینالمللی حقوق سیاسی و مدنی بهعنوان حق «تمام انسانها» آمده است.
عهدنامه بینالمللی حقوق سیاسی و مدنی در ۳ فروردین ۱۳۵۵ اجرائی شد و حق تعیین سرنوشت را در ماده ۱ تصریح کرد:
ماده ۱
۱. همه انسانها دارای حق تعیین سرنوشت هستند. درنتیجه این حق، آزادانه جایگاه سیاسی خود را تعیین میکنند و آزادانه پیگیر توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود میشوند.
۲. همه انسانها، برای اهداف خودشان، میتوانند آزادانه و بدون هیچ اجبار برآمده از تعاونیهای اقتصادی بینالمللی، بر اساس اصل سود متقابل و قوانین بینالمللی، منابع و ثروتهای طبیعی خود را اداره کنند. بههیچعنوان نمیتوان کسی را از معاش محروم کرد.
۳. کشورهای طرف این عهدنامه، شامل کشورهایی که مسئول اداره حکومتداری غیر خودمختار و قلمروهای اعتمادی هستند، برای به رسمیت شناخته شدن حق تعیین سرنوشت تبلیغ خواهند کرد و مطابق با مفاد منشور سازمان ملل متحد به این حق احترام میگذارند.